Υλοποίηση της Ανοιχτής τάξης. Η Προσπάθεια του Δάσκαλου της Δράσης για Φως και Χρώμα στην Εκπαίδευση. Ο Δια Βίου και Ανυπέρβλητος Αγώνας του Δάσκαλου για τον Μαθητή Του...

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008

ΓΛΩΣΣΑ,Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΣ ΑΣΠΑΣΙΑΣ


Σε μια αφήγηση πρέπει να διακρίνουμε το συγγραφέα του κειμένου (αυτόν δηλαδή που γράφει την ιστορία) από τον αφηγητή του (αυτόν δηλαδή που διηγείται την ιστορία).Αν ο αφηγητής δεν είναι κάποιο πρόσωπο της ιστορίας, η αφήγηση γίνεται στο 3ο ενικό πρόσωπο. Αν ο αφηγητής είναι κάποιο πρόσωπο της ιστορίας, η αφήγηση γίνεται στο 1ο πρόσωπο.

Σε ποια περίπτωση ανήκει το κείμενό μας;



ζήλια η :
α. το συναίσθημα από το οποίο κατέχεται κάποιος, όταν επιθυμεί κάτι που ανήκει σε άλλον και γι' αυτό λυπάται ή φθονεί· (πρβ. ζηλοφθονία, ζηλοτυπία):
Ανόητη / νοσηρή / παθολογική ζήλια.
Από τη ζήλια του θέλησε το κακό μας.
Παιδική ζήλια.
Πάει να σκάσει από τη ζήλια του.
β. ενέργεια, συμπεριφορά που δείχνει ζήλια:
Έλα τώρα, άσε τις ζήλιες.
[μσν. ζήλια < ζηλία (υποχωρ. για αποφυγή της χασμ. ) < αρχ. ζηλ(ῶ) `ζηλεύω΄ -ία]



  • Πιστεύεις ,με βάση όσα διάβασες,ότι οι γονείς του Δαμιανού ξεχωρίζουν τα δυο παιδιά τους;




  • Πολλές φορές, επειδή ζηλεύουμε, έχουμε αρκετά προβλήματα στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Γιατί;



  • Μήπως η ζήλια είναι ένα κακό ζιζάνιο, το οποίο δεν μας αφήνει να μοιραστούμε την αγάπη των γονιών μας με το αδερφάκι μας;(Νομίζουμε ότι είμαστε κατώτεροι, φοβόμαστε, θυμώνουμε,θέλουμε να εκδικηθούμε,κρατάμε κακία στους γονείς μας,θέλουμε να χτυπήσουμε)














Δεν υπάρχουν σχόλια: